Zondag 2 juli, tijdens de zondagverkoop met vers brood bij Het Wapen van Rijsenburg, biologische citroencake voor maar € 4
De citroen komt oorspronkelijk uit Noord-India, maar al omstreeks 800 v.Chr. hadden citroenen zich verspreid over geheel Zuid-Oost Azie en waren ze bekend in China, Birma en Ceylon. Rond het begin van de Romeinse tijd, nog altijd ver voor het begin van de jaartelling, gebruikten de joden in het Midden-Oosten muskuscitroenen, de eerste voorlopers van de citroen, bij de ceremonien van het Tabernakelfeest. Muskuscitroenen worden nog steeds rondgedeeld in de tijd dat het oogstfeest wordt gevierd, om de verzamelde gemeente eraan te laten ruiken en om God te danken voor de zoete geuren die hij de mensheid heeft gegeven.
De Perzen of Mediers kweekten rond deze tijd citroenen in geirrigeerde boomgaarden en met de vestiging van het Romeinse Rijk in het oosten werden citroenen meegebracht naar Rome.
De Romeinen kenden de citroen als de Appel der Mediers; verwijzingen naar de vrucht zijn te vinden in zowel culinaire tractaten van Apicius als in medische tractaten van die tijd. Citroenen staan ook afgebeeld op een van de beroemde mozaieken van Pompei. De Romeinen gebruikten het sap om het aroma van azijn aan te scherpen voor salades en gekruide schotels, en in geneesmiddelen tegen diverse kwalen. Aangenomen werd ook dat het bijzondere ontgiftende eigenschappen bezat – de schrijver Athenaeus meldt dat in een bepaald geval twee mannen geen last hadden van de beten van gevaarlijke slangen
omdat ze van tevoren citroenen hadden gegeten!
Zoals zoveel andere zaken overleefde de citroen het verval van de beschaving in Zuid-Europa niet. De citroenkweek verdween in de donkere middeleeuwen en stopte totaal. Maar na de vergetelheid die de citroen in die periode beschoren was, werd hij opnieuw ontdekt, alweer in Perzie, maar dit keer door de Arabieren, die ze verbreidden in het Midden-Oosten en naar het westen toe tot aan Spanje en Sicilie.
De eerste Noord-Europeanen die kennismaakten met citroenen zijn waarschijnlijk de kruisvaarders geweest, zoals bijvoorbeeld de Engelse kruisvaarders die in 1191-1192 met Richard Leeuwenhart overwinterden in de fruitwouden van Jaffa. Ongeveer honderd jaar later kwamen de eerste citroenen Engeland binnen. De eerste kwamen uit Spanje, in 1289, toen vijftien citroenen, samen met twaalf sinaasappels, een aantal granaatappels en wat gedroogde vruchten werden gelost in Portsmouth, als geschenk aan koningin Eleanor, voormalig prinses van Castilie. De zeldzaamheid van de vrucht maakte hem uiterst kostbaar en de rekening voor 39 citroenen voor de koningin, gekocht tijdens haar laatste ziekteperiode, bedroeg 20 shilling, een enorme som geld in vergelijking met de prijs van ander voedsel.
Rond 1400 was de prijs wat gezakt en kwamen er regelmatiger zendingen binnen vanuit Spanje, Portugal en Italie, op schepen die kruiden vervoerden. In Elizabethaanse tijden daalde de prijs van citroenen tot onder de penny per stuk en ze verschenen regelmatig als culinair ingredient.
Aanvankelijk werd citroensap als zelfstandig ingredient bij het koken gebruikt, zoals wij het tegenwoordig nog bij vis gebruiken. Het was geliefd bij gekookte kip of kapoen. Later werd het toegevoegd aan wijn- of kruidenazijn, terwijl hele citroenen in stoofpotten van schapenvlees of pluimvee werden gestopt.
De waarde van verse citroenen als middel tegen scheurbuik of als tegengif voor de huidziekte die ermee gepaard ging, werd al snel bekend en Engelse zeelui werden bekend onder de naam ‘limey’, omdat ze veel ‘lemons’ (citroenen) aten om zich te beschermen tegen de scheurbuik die wijd verbreid was onder zeelieden.
Bron: Het citroenboekje (vert. uit het Engels)
De citroen (Citrus limon) is een gele citrusvrucht met een zure smaak die veroorzaakt wordt door het aanwezige citroenzuur dat ook in veel andere citrusvruchten voorkomt.
De citroen bevat veel vitamine C en wordt in kleine hoeveelheden in veel gerechten gebruikt als smaakmaker, maar ook in gebak zoals cake. Daarvoor is ook geraspte citroenschil goed bruikbaar. De schil van de citroen glanst omdat deze net na het oogsten wordt voorzien van een klein laagje was.
Uit de schil van de citroen wordt door persing of stoomdestillatie een etherische olie bereid die veel gebruikt wordt in parfum, waaronder eau de cologne, andere cosmetica en in limonades en snoepgoed.
De voedingswaarde van 100 gram verse citroen zonder schil is:
| Energetische waarde | 121 kJ (29 kcal) |
| Koolhydraten | 9 gram |
| Eiwit | 1,1 gram |
| Vet | 0,3 gram |
| Vitamine C | 53 mg |
In fruitsalades is citroen heel geschikt om bruinverkleuring van de andere vruchten, zoals appels, te voorkomen.
De schil van de citroen wordt wel gebruikt om gebak smaak te geven.
Een drank die met citroensap gemaakt wordt is kwast, citroenbrandewijn of limonade.
Citaten van wikipedia
Recept voor citroenlimonade:
0,8 liter water
0,2 liter vers geperst citroensap
0,15 kg rietsuiker of een mengesel van agavesiroop en stevia (0,1 kg agavesiroop en 20 gram echte pure stevia, te koop bij de bio winkel)
even aan de kook brengen, afkoelen en daarna in de ijskast. Lekker koud drinken.
Bloeiwijze
Citroenen groeien aan een boom. Deze boom draagt vier maal per jaar vrucht, die ieder seizoen een andere kleur heeft. De vruchten in de zomer groeien van juli tot september en zijn groen. In de herfst en winter zijn de citroenen geel, zoals ze in de winkel zijn te vinden. In mei zijn de vruchten bijna wit van kleur en blijven dat ook. De citroenboom is de enige bekende boom die vier maal per jaar vrucht draagt.
